Op zoek naar geluk in oorlogstijd
Lang geleden las ik het verhaal van mijn oudoom Berend op 31 vergeelde pagina’s met op de voorkant een onduidelijke gekopieerde foto van een boerderijtje en de titel: Op zoek naar geluk in oorlogstijd. De vellen zijn netjes in twee kolommen volgetypt met op al die pagina’s slechts hier en daar een correctie, uitgevoerd met een correctielint. Toen ik het verhaal begon te lezen, kon ik niet meer stoppen. Ik las een verhaal van lang geleden, geschreven door iemand met dromen, verlangens en een sterk geloof in God. Geschreven door iemand die mij een kijkje gunt in zijn leven en zijn dilemma’s. Geschreven door iemand die niet gehoord werd. En ik had heel sterk het gevoel dat ik misschien diegene was die hem een stem kon geven.
Belofte
Ik heb mezelf – en daarmee Berend – beloofd dat het boek er zou komen. Ik heb me ondergedompeld in het verhaal van mijn oudoom Berend uit Nieuwleusen en mijn oudtante Tania uit Oekraïne. Ik heb me verdiept in de Tweede Wereldoorlog door met mensen te praten, boeken te lezen, documentaires te kijken en het internet af te struinen. Ik ben in Canada geweest om familie van Berend te interviewen. Ik ben in het Thüringerwoud geweest, op zoek naar de plaatsen waar Berend en Tania in de oorlog woonden en (gedwongen) werkten. Ik ben in Spanje geweest, waar ik de structuur voor mijn boek vastlegde tijdens een schrijfweek.
Het verhaal delen
In 1980 schreef Berend zijn verhaal, maar niemand wilde het lezen. Twintig jaar later kwam zijn verhaal in mijn bezit. Pas in 2015 ben ik begonnen met mijn onderzoek en het schrijven van het verhaal van Berend. Mijn doel was om het in 2020 af te hebben, 75 jaar na de bevrijding. Tot mijn spijt is dat niet gelukt en in coronatijd is het op de plank blijven liggen.
Inmiddels heb ik de pen weer opgepakt. De synopsis en het ontwerp van mijn boek zijn klaar. Het is mijn doel om het boek van Berend in 2024 af te maken, zodat ik het op 4 en 5 mei 2025 kan lanceren, 80 jaar na de oorlog, in Zwolle, de plaats waar Berend en Tania na de oorlog naar toe gingen en de rest van hun leven woonden.
Ik hoop met dit verhaal ook jonge mensen te bereiken. Mijn ultieme doel is om 10.000 exemplaren van het boek gratis uit te delen op 4 mei 2025, 80 jaar na de bevrijding, aan alle bezoekers van de Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam.
Op 5 mei 2025 wil ik nog eens 10.000 exemplaren verspreiden tijdens het Bevrijdingsfestival in Zwolle, één van de grootste bevrijdingsfestivals van Nederland in de stad waar Berend en Tania na de oorlog zijn gaan wonen en werken.
De ideeën voor publicatie en verspreiding zijn tot stand gekomen met medewerking van en met dank aan Cees Scholten van Drukcase, Helga de Boer van Platform 9 en Eline Ruinemans van Eline Consult. De vormgeving en het ontwerp van de cover zijn van Nadja Stegeman van Studio Harvey. Heb je vragen, ideeën of suggesties over het verhaal, de verspreiding of de financiering? Mail me om vrijblijvend van gedachten te wisselen!
Foto's
Achterflap
Berend is een buitenbeentje. Als andere jongens in bomen klimmen, over sloten springen en kattenkwaad uithalen, schrijft hij verhalen en droomt onbereikbare dromen. Als de oorlog uitbreekt ziet hij zich genoodzaakt uit zijn Overijsselse geboortedorp te vertrekken en gaat in een Duitse Zellwollefabriek werken. Daar ontmoet hij Tania, een dwangarbeidster uit Oekraïne. Tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog, middenin het sprookjesachtige Thüringerwoud, bloeit de liefde op tussen twee eenzame jonge mensen. Als de geallieerden komen raken zij elkaar kwijt in de totale chaos die Duitsland overspoelt. 'Op zoek naar geluk in oorlogstijd' is een verhaal over eenzaamheid, onrecht, onbegrip en angst. Het is een verhaal over keuzes en gevolgen. Het is een verhaal van alle tijden, over geloof, liefde en een zoektocht naar geluk.
Blog: Er is genoeg leergeld betaald
Op 1 januari 1922 werd in het dorpje Gominsie een meisje geboren, in de buurt van Poltava en Charkov, steden in het noordoosten van Oekraïne. Het meisje kreeg de naam Tatijana Petrowna Prichodko. Haar vader sneuvelde tijdens de Russische Revolutie. Tania was nog maar acht jaar, toen ook haar zus en haar moeder overleden en haar oom en tante zich over haar ontfermden.
